Komend weekend gaan er heel veel spannende dingen gebeuren.
Zaterdag ga ik naar Houten waar de Vereniging Pelgrimswegen naar Rome zijn jaarlijkse ontmoetingsdag heeft. De uitgelezen plek om mensen tegen te komen die de tocht naar Rome al eens hebben gelopen en mensen te ontmoeten die met dezelfde plannen rondlopen als ik. Daarnaast worden er 's middags diverse lezingen en workshops gegeven die nuttig kunnen zijn voor onderweg of als voorbereiding van de reis.
Door lid te worden van de vereniging krijg ik mijn "pelgrimspaspoort", het document waarop ik diverse stempels kan verzamelen. Die stempels geven mij dan weer recht op een "testimonium", een officiële oorkonde waarmee ik kan aantonen dat ik naar Rome ben komen lopen. Daarnaast kan ik een speldje, vlaggetje en stoffen badge kopen die ik op mijn rugzak kan vastmaken. Hierdoor word ik herkenbaar als "pelgrim". Ik merk dat ik er moeite mee heb om mijzelf als pelgrim te zien, hoewel ik aan alle kanten aan de definitie van een pelgrim voldoe.
Zondag is, als alles goed gaat, de officiële start van mijn voettocht. Ik wil dan de eerste etappe van het Pieterpad gaan lopen: Pieterburen - Winsum - huis. Er zijn een aantal redenen waarom ik het stuk door Nederland gelopen wil hebben voordat ik aan de lange reis van 4,5 maand begin.
Om te beginnen is er een zeer praktische reden: het zal al moeilijk genoeg zijn om in 4,5 maand vanaf de Nederlandse grens in Rome te komen. Dus het is handiger om het stuk door Nederland al van te voren achter de rug te hebben.
Daarnaast is het duidelijk dat ik zal moeten oefenen in het lopen van lange afstanden, soms meerdere dagen achter elkaar. Dan is het een kleine moeite om het nuttige met het aangename te verenigen. Er zijn zat willekeurige rondjes die ik in de omgeving zou kunnen lopen maar dat is natuurlijk minder leuk dan lopen met het gevoel dat ik al op weg ben naar Rome.
En door het lopen van het Pieterpad in de voorgeschreven etappes hoop ik inzicht te krijgen in wat mijn lichaam aan kan, met en zonder zware rugzak op mijn rug. Dat inzicht kan mij tijdens mijn grote tocht naar Rome helpen om mijn route zo goed mogelijk in te delen.
De taartjes om te vieren dat het eerste stuk gelopen is, liggen al in de vriezer. De routebeschrijving van het Pieterpad deel I ligt vandaag in de brievenbus. Nu alleen nog hopen op mooi weer.
In 2011, na de ontdekking dat ik al 30 jaar ziek bleek te zijn, besloot ik na een lang revalidatietraject dat ik een voettocht naar Rome ging maken. In 2012 was het zover en ging ik vol goede moed op stap. In Italië werd ik echter overvallen door de heetste zomer ooit en dat was, helaas, de reden om terug te gaan naar de andere kant van de Alpen. De poging om van Keulen naar huis te lopen, strandde vanwege een zware ontsteking aan beide hakken.
Het is nu 2013 en ik zal onder ogen moeten zien dat de kans dat ik ooit lopend Rome zal bereiken niet erg groot is. Om toch op eigen kracht in Rome aan te komen, ben ik van plan als niet-fietser op de fiets die kant op te gaan.
Ik sta open voor alle tips en trucs die mijn tocht tot een goed einde kunnen brengen, dus laat vooral een reactie achter.
Het is nu 2013 en ik zal onder ogen moeten zien dat de kans dat ik ooit lopend Rome zal bereiken niet erg groot is. Om toch op eigen kracht in Rome aan te komen, ben ik van plan als niet-fietser op de fiets die kant op te gaan.
Ik sta open voor alle tips en trucs die mijn tocht tot een goed einde kunnen brengen, dus laat vooral een reactie achter.
vrijdag 11 november 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat ga je een vreselijk end lopen! Bewondering!
BeantwoordenVerwijderenDeze format leest een heel stuk fijner.
Volgens mij wordt het prima wandelweer dit weekend, het Pieterpad moet hier ook ergens in de buurt lopen. Zal eens gaan struinen.
Veel succes, Bloem
heel veel sterkte en succes komend weekend
BeantwoordenVerwijderenen fijn dat ik nu ook hier kan reageren
Berber