Hunnebedden bij Rolde |
En dat 6x |
Het is inmiddels al een tijdje geleden dat ik dit stuk gelopen heb. In eerste instantie stond deze etappe voor 6 december op de planning maar het weer en de tandarts gooiden roet in het eten. Vervolgens was ik druk met de voorbereidingen van mijn verjaardag.
Aan de andere kant stond er een afspraak om op 14 december van Schoonloo naar Sleen te lopen. En eerst van Schoonloo naar Sleen te lopen en daarna van Rolde naar Schoonloo, kon "natuurlijk" niet. Op weg naar Rome kan ik niet stukken overslaan om die later in te halen. Het zou anders zijn als ik als doel had het Pieterpad te lopen.
Dus op vrijdag toch mijn nieuwe wandelschoenen aangetrokken en op pad gegaan.
Tot nu toe had ik nog nooit de auto gebruikt om bij een begin- of eindpunt van een etappe te komen. Met de hulp van Man en bussen en treinen ging het tot nu toe prima. Maar vrijdagavond stond vol met regeldingen voor mijn verjaardag, dus ik moest op een redelijke tijd thuis zijn. En het niet al te laat thuis willen zijn, maakte dat ik met de auto naar Schoonloo ging en vandaaruit met de bus naar Rolde. Eerst met de auto naar het eindpunt voelt toch anders. Tot dan toe had ik steeds het gevoel dat ik met het lopen van het Pieterpad vooruit ging, dat na afloop van de etappe de wereld nog open lag. Kennelijk maakt het voor mij dus uit hoe een etappe gepland wordt.
Er waren twee stellen die het zelfde stuk liepen als ik en die waren beduidend sneller. Het kost dan erg veel moeite om dat te accepteren. Volgens mijn moeder lijk ik op mijn vader: een langzaam tempo maar wel in staat om dat veel langer dan gemiddeld vol te houden. Of ik daar wat aan ga hebben als ik straks 30km op een dag moet lopen weet ik niet.
Maar ondanks de drukte was ik heel erg blij dat ik gelopen had. Om vervolgens de afspraak voor de vervolgetappe af te moeten zeggen omdat ik na mijn verjaardag met een zware verkoudheid mijn bed in draaide. Kortom, alle gedachten en stress waren voor niks geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten