Grappig hoe het geheugen werkt. Verkeerde ik in de veronderstelling dat ik al mijn ongemakken tijdens het lopen van de etappe van woensdag had opgesomd, bleek Man een heel andere mening te hebben.
Maar hij heeft gelijk.
De lichamelijke ongemakken waren kennelijk in de verre kelders van mijn geheugen terecht gekomen. Zoals het feit dat ik iets meer dan halverwege enorm veel last van mijn linkerschouder en nekpartij kreeg. Op zich raar dat het niet meer in mijn geheugen zat want ik voel die kant van mijn lichaam nog steeds. Mijn schouders en nek zijn al een hele oude "blessure". Van oudsher zetten stress en spanning zich vast in die regio en ik durf niet te zeggen of de spieren daar wel ooit echt zonder spanning zijn. Maar vooral mijn schouders zullen de hele tocht mijn rugzak moeten dragen, dus ik zal ze met heel veel liefde in de gaten moeten houden en verzorgen.
Op dit moment loop ik met een "tussenrugzak". Het is mijn bedoeling om langzaamaan mijn rugzak steeds zwaarder te beladen. De normale dagrugzak was inmiddels te klein maar mijn grote rugzak voelt op dit moment nog als te groot. In de kelder stond een model van 30 liter van zo'n 12 jaar oud. Het lijkt erop dat de instelling van de banden niet meer voldoet aan mijn lichaam van nu. Met als gevolg dat mijn schouder en nek zijn gaan protesteren. De instellingen zijn inmiddels veranderd. Komende dinsdag ga ik nog 1 keer met deze rugzak lopen. Als ik dan weer problemen krijg, gaat de rugzak in de container.
En ik had voor het eerst last van mijn voeten. Het zou kunnen dat ik door de pijn in mijn schouder en nek anders ben gaan lopen waardoor mijn voeten ook besloten om te gaan protesteren. Daarnaast hoorde ik onlangs dat mensen zonder bagage geen last van blaren hebben maar met bagage juist wel. Het is wel fijn om te ontdekken dat ik de dag erna geen problemen meer had.
Over het algemeen kunnen mijn voeten erg veel aan. Ik heb nooit problemen als ik nieuwe schoenen koop, kan over het algemeen uren op allerlei soorten schoenen lopen zonder een centje pijn. Maar voor alles is een eerste keer. Dus vanaf nu staat ook het lief zijn voor mijn voeten op mijn lijstje, horen blarenpleisters ook voor dagtochten tot mijn standaardwandeluitrusting en ga ik een keuze maken tussen henna en kamferspiritus.
En voor wat betreft mijn selectieve geheugen: ik vind het niet erg dat mijn geheugen de lichamelijke pijnen naar de achtergrond verdringt. Het scheelt een hoop zorgen maken want als mijn lichaam mij nu in de steek laat, heb ik een groot probleem.
Hi Stuit, hoe ging het lopen vandaag?
BeantwoordenVerwijderenHet Pieterpad loopt in ieder geval hier 7km vandaan. Volgens mij ook door mijn woonplaats, wil er nog naar opzoek. Kijken of ik langs het parcours kan aanmoedigen op het moment dat je voorbij komt.