Vervolgens komt de keuze: een dekenmodel of een mummiemodel. Alle boeken, wandelorganisaties, websites en dergelijke adviseren een mummiemodel. De voornaamste redenen daarvoor zijn dat je in deze slaapzakken warmer blijft en ze zijn lichter dan het dekenmodel. Het scheelt toch al snel zo'n 300 gram. Maar je moet er ook lekker in kunnen slapen en daar had ik mijn twijfels over.
In een mummieslaapzak kun je niet in de slaapzak draaien maar draai je met de hele slaapzak. Omdat ik op mijn buik in slaap val, zag ik mijzelf al bijna stikken in de capuchon als ik in mijn slaap zou draaien. Dus voordat ik zou overgaan op de aanschaf van een mummieslaapzak leek het mij een goed idee om zo'n slaapzak van te voren te testen. Een kennis bleek zo'n slaapzak te hebben en had er geen problemen mee om hem voor een paar weken aan mij uit te lenen.
De testdag werd zorgvuldig uitgekozen. Vanwege mijn ziekte heb ik al niet zoveel energie en is een goede nachtrust zeer belangrijk. Het is dus niet handig om de slaapzak te proberen als de volgende dag een zware of belangrijke dag op de kalender staat. Gisteravond was het zover. En ik zal heel eerlijk bekennen dat ik het 10 minuten vol heb gehouden.
In die 10 minuten had ik mijn lakenzak al bijna 3 keer om mijn lichaam gewikkeld, kon ik niet bij mijn sokken om ze uit te trekken (mijn voeten waren sneller dan gewoon opgewarmd) en kwam ik tot de ontdekking dat voor mijn "ik val in slaap"-houding het absoluut noodzakelijk is dat ik 1 been hoog op kan trekken. Iets wat je in een mummieslaapzak niet hoeft te proberen.
Kortom: het idee is leuk maar niet geschikt voor mij. Mijn slaapcomfort is het niet waard om voor 300 gram opgeofferd te worden.
Goed dat je het eerst hebt uitgeprobeerd.
BeantwoordenVerwijderenIk zou er ook niet aan moeten denken.
Heb ruimte nodig.
Nu maar hopen op goed wandelweer.