De dag van de bruggen |
Een nieuw doel voor 2013? |
Nadat ik vrijdag samen met Coach 24km had gelopen, mocht ik vandaag bewijzen dat ik in mijn eentje ook meer dan 20km zou kunnen lopen. En dan natuurlijk het liefst zonder zeuren en klagen dat het zo zwaar en ver is ;-).
Geen bos, veel redelijk open vlakte, toch wel een gure wind (niet handig om dan je handschoenen in de auto te laten liggen) en veel asfalt. Dit was de etappe van de bruggen: lopen tot een brug, oversteken en aan de andere kant verder gaan tot aan de volgende brug enz., enz. En veel redelijk drukke wegen zonder stoep waar niemand zich aan de snelheid houdt.
Het lopen ging prima hoewel ik bij thuiskomst op de bank ben geploft en rond 21.00 uur al in mijn bed lag. Ik heb het gehaald, mede dankzij mijn stokken. Of mijn wandeltempo door de stokken gestegen is, weet ik niet. Maar op asfalt geeft het tikken van de stokken een zekere rust en cadans waar ik kennelijk erg gevoelig voor ben. Het lijkt dan alsof ik gedragen wordt door het tikken van de stokken en dat loopt heel lekker.
En het meest belangrijke van alles: ik heb in mijn eentje 21km gelopen, zonder klachten, zonder zeuren en het ging lekker. Het blijft ver, maar ik kan het!!
fijn hoor als je zo een fysieke maar ook mentale overwinning hebt behaald.
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldig nieuws. Hoe lang doe je nu over zo'n stuk van 20 kilometer?
BeantwoordenVerwijderen