Mijn lijf zat nog vol adrenaline van een goed verlopen wandelweek dus besloot ik, omdat ik toch naar de stad moest, dat het tijd was om weer eens een stuk uitrusting te kopen. De wintersportkleding zou nu inmiddels wel plaats gemaakt hebben voor de zomergarderobe.
Ik heb lang getwijfeld hoeveel geld ik uit zou willen geven aan mijn kleding en waar de grens ligt tussen veel betalen voor een besparing in gewicht. Voorbeeld: ik heb een goede slaapzak maar die weegt om en nabij de 2 kilo. Een slaapzak van een kilo lichter kost rond de € 200,00. Is die kilo minder gewicht mij dat waard? Hetzelfde geldt voor kleding. Ik heb een winddicht jasje wat rond de 600 gram weegt. Een lichtgewicht fleecevest weegt 265 gram en kost € 69,95.
Uiteindelijk heb ik besloten dat ik de besparing in gewicht het geld waard ga vinden. Als ik maar 2 tot 3 weken op stap zou gaan zou het anders liggen. Maar de spullen die ik gekocht heb, moet ik 4,5 maand op mijn rug meedragen. En dan is 1 kilo slaapzak, 300 gram fleecevest, 200 gram lakenzak enz. enz, wel erg veel.
De eerste stop was de hoedenwinkel. Tijdens mijn laatste wandeldag kwam ik een vrouw tegen met een hele mooie zonnehoed. Het was duidelijk dat ze vaker wandelde en ik vroeg haar of zo'n hoed niet onpraktisch was. Het zou mij niks verbaasd hebben als de toch wel brede rand maakte dat de hoed snel af zou waaien of tegen de rugzak aan zou stoten. Vervolgens kreeg ik uitgebreide informatie over hoe de hoed bleef zitten en wat de voordelen waren. Ik was om, ik wilde ook zo'n hoed! Zo'n 2 uur later kwam ik haar weer tegen en vertelde ze mij nog waar ze de hoed gekocht had, gewoon in de stad waar ik altijd mijn inkopen doe. En binnen 20 minuten stond ik weer buiten met mijn superhoed.
De volgende stop was de outdoorwinkel. Daar heb ik bijna 2 uur doorgebracht. Het kiezen van de juiste slaapzak (verantwoord dons), lakenzak (zijde) en reddingsdeken was niet zo moeilijk. De meeste tijd ging zitten in het kopen van de kleding.
Ik zit maattechnisch nogal lastig in elkaar. Mijn taille is 2 maten kleiner dan mijn bovenbenen en daardoor zitten broeken meestal nooit lekker. Mijn uitgangspunt was om te kiezen voor rokjes met daaronder een legging. Op de site hadden tijden rokjes van vorig seizoen gestaan maar die wilde ik niet kopen omdat ik bang was dat ik geen passende setjes kon maken. Dat ik 4,5 maand ga wandelen wil nog niet zeggen dat ik er niet leuk uit wil zien! Vervolgens zijn de rokjes en jurkjes van de site gehaald en blijkt (natuurlijk) dat dit seizoen geen rokjes en jurkjes gemaakt worden.
Na veel passen en meten werd uiteindelijk een broek gevonden die goed zat en waar ik niet al te veel aan hoef te veranderen. De verkoopster was lichtelijk verbaasd dat ik er dan 3 wilde hebben maar ik vind het praktisch. Het zit goed en dan hoef ik ook niet na te denken over wat ik erbij moet dragen. Nadat de broek klaar was, ging de rest redelijk snel. Wollen ondershirtjes tegen koud worden en vochtopname. Een wollen legging voor als het 's morgens koud is en als pyamabroek. Een wollen shirtje met lange mouwen voor als het 's morgens koud is en als pyamajasje. Een blouse voor 's avonds en rustdagen als ik er wat netter bij wil lopen. Twee t-shirts met lange mouwen voor over de wollen shirtjes als bovenkleding. Een fleecevest voor als het wat kouder is of als ik nog iets gekleder wil zijn.
Het enige waar nog wat twijfel over is, is het materiaal van de t-shirts. Die zijn namelijk van 100% katoen en dat droogt niet zo heel erg snel (natuurlijk mede afhankelijk van het weer). Aan de andere kant is de kans groot dat de t-shirts niet snel zullen ruiken doordat ik een wollen shirt eronder heb. In dat geval kan ik de t-shirts wassen op de avond voor de rustdag en hebben ze een dag extra om te drogen.
Dit weekend gaat de naaimachine op tafel om de broek te vermaken, een paar beha's aan te passen en om de lakenzak onderhanden te nemen. En als jullie iemand zien lopen in de kleding op de foto, zien slapen in groene slaapzak met glimmende witte zijden lakenzak en een rode rugzak in de buurt: dan hebben jullie mij gevonden.
In 2011, na de ontdekking dat ik al 30 jaar ziek bleek te zijn, besloot ik na een lang revalidatietraject dat ik een voettocht naar Rome ging maken. In 2012 was het zover en ging ik vol goede moed op stap. In Italië werd ik echter overvallen door de heetste zomer ooit en dat was, helaas, de reden om terug te gaan naar de andere kant van de Alpen. De poging om van Keulen naar huis te lopen, strandde vanwege een zware ontsteking aan beide hakken.
Het is nu 2013 en ik zal onder ogen moeten zien dat de kans dat ik ooit lopend Rome zal bereiken niet erg groot is. Om toch op eigen kracht in Rome aan te komen, ben ik van plan als niet-fietser op de fiets die kant op te gaan.
Ik sta open voor alle tips en trucs die mijn tocht tot een goed einde kunnen brengen, dus laat vooral een reactie achter.
Het is nu 2013 en ik zal onder ogen moeten zien dat de kans dat ik ooit lopend Rome zal bereiken niet erg groot is. Om toch op eigen kracht in Rome aan te komen, ben ik van plan als niet-fietser op de fiets die kant op te gaan.
Ik sta open voor alle tips en trucs die mijn tocht tot een goed einde kunnen brengen, dus laat vooral een reactie achter.
donderdag 29 maart 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten