Groen licht voor de tweede wandelweek

Vandaag heb ik van de fysiotherapeute toestemming gekregen om volgende week mijn tweede wandelweek te houden. Er zit maar 1 voorwaarde aan vast: ik mag niet mijn grote rugzak op mijn rug hangen, alleen een klein dagrugzakje. Ik ben helemaal blij!

Misschien is het ook helemaal niet verkeerd om een week te lopen met een lichte rugzak. Het leerdoel voor deze wandelweek is een betere balans vinden tussen rust en lopen. En daar kan ik mij op deze manier volledig op richten.
Ten opzichte van de vorige wandelweek zijn er een paar dingen die ik anders wil doen:

• Ik ga lopen op tijd, dat wil zeggen dat ik de wekker van mijn telefoon instel. Als de telefoon gaat, heb ik nog ongeveer een half uur om een plek te vinden om rust te nemen. De vorige keer ging ik op zoek naar een plek om rust te houden als mijn behoefte aan rust al aanwezig was. Met als gevolg dat ik soms nog wel een half uur tot drie kwartier moest lopen voordat ik echt rust kon nemen. 
• Als ik terugkom in het huisje neem ik 2 uur rust, ongeacht het tijdstip van aankomst. En als dat tot gevolg heeft dat ik pas om 19.00 uur eet, dan is dat niet anders. De vorige keer nam ik eerst een beker thee en/of een douche en dan was het in mijn ogen al weer bijna etenstijd. Hierdoor was ik continu bezig en schoot het nemen van rust er bij in.
• Hoe leuk het ook is dat Man in het weekend overkomt, zaterdag is rustdag en geen activiteitendag. De zaterdagochtend is eventueel beschikbaar om boodschappen te halen voor de rest van het weekend maar dat is het dan ook.

Ik denk dat ik hiermee de belangrijkste fouten van de vorige wandelweek onder ogen zie. Er is 1 ding wat ik al doende zal moeten leren. Mentaal vind ik wandelen zo fantastisch om te doen dat ik daardoor mijn fysieke grenzen niet opmerk. Dit is niet te trainen, het is een kwestie van aanvoelen en daar ben ik nog niet goed in.
En nu hopen dat ik niet weer volledig gesloopt terug kom.