Verslag 5

Hallo allemaal,
Rustdag in Metz, dus weer tijd om iedereen weer bij te “praten”. Ik bevind me nu een week op de Jakobsweg en het is in veel opzichten heel anders dan de Eifelsteig. Nu moet ik er wel heel eerlijk aan toevoegen dat het weer de afgelopen week niet mee heeft gezeten. In je eentje de weg zoeken terwijl de regen en het onweer elk moment los kunnen barsten (of dat ook daadwerkelijk doen) is heel anders dan wanneer de zon schijnt. 

Na de Eifelsteig waren de wandelaars “ineens” verdwenen. En tot op heden heb ik ze ook niet meer gezien. De weg is niet meer gemarkeerd en ik moet het nu dus helemaal zelf uit zien te vinden, samen met mijn route beschrijving en een kaart die globaal aangeeft waar ik me ongeveer bevind. Geen wegwijzers met tussentijdse kilometerstand, dus geen idee hoeveel ik al gelopen heb en hoeveel er nog resten er voor die dag. Ik weet bij vertrek waar ik overnacht en hoeveel kilometer het in totaal die dag zal zijn. Daar houdt mijn kennis verder op. 

De Eifelsteig is erop gemaakt langs zoveel mogelijk mooie plekjes te komen, de Jakobsweg is vooral bedoeld om zo snel mogelijk van A naar B te gaan. Er wordt wel geprobeerd om asfalt zoveel mogelijk te vermijden maar er zitten dagen bij dat de route over B-wegen gaat. Die wegen zijn niet druk, maar inspirerend is anders. Kortom, ik moet nog erg wennen. En om nog even verder te “zeuren”: je gaat niet dood van water met chloorsmaak, maar lekker is anders. 

Naast het wennen zijn er natuurlijk ook nog leuke dingen te melden. Ik ben onderweg naar Kedange-sur-Canner waar ik in het restaurant iets wil eten (ik was te laat voor de winkels, die zijn tussen de middag dicht en op mijn overnachtingplaats is niks verkrijgbaar). Vlak voor Kedange raak ik in gesprek met een vrouw die haar kleinkinderen opwacht van de schoolbus. En een paar minuten later zit ik aan de keukentafel om mee te eten. Een spontane uitnodiging, een eenvoudige maaltijd en een kijkje in franse gewoonten. Het koste wel wat tijd waardoor ik later op mijn slaapplek aankwam dan de bedoeling was, maar het was het absoluut waard.
Wat ook bijzonder was: een jong vosje tegenkomen. Van de volwassen exemplaren had ik er al 3 gezien maar een kleintje nog niet. Op zo’n moment baal ik echt dat zo’n beestje weg is voordat ik mijn camera kan pakken. 

Ik denk dat na bijna 5 weken het centrale thema wel duidelijk begint te worden: genieten. Om de een of andere reden vindt iedereen in mijn omgeving het nodig mij dat op het hart te drukken in diverse talen en in diverse bewoordingen. En hoe langer ik daarover nadenk, des te meer ik de indruk krijg dat ik op dat vlak nog wel iets kan leren. Ik geloof dat ik niet eens een definitie van genieten kan geven. Voor mij is het op dit moment synoniem met geld uitgeven aan “luxe” dingen, maar eigenlijk is dat meer verwennen dan genieten. Nog even afgezien van het feit dat het kopen van iets ook vaak bedoeld is als compensatie of als beloning. En gevoelsmatig is dat niet de echte definitie van genieten.
Ik hoop dat ik over een tijdje hier weer wat meer duidelijkheid over krijg. En ik denk dat mooi weer zeker aan mogelijk genieten zal bijdragen. 

Omdat de Jakobsweg op dit moment veel van mij vraagt (fysiek en mentaal) heb ik besloten wat vaker een rustdag te nemen en, indien mogelijk, stukken te lopen om vervolgens met de trein terug te keren naar het hotel. Morgen ga ik dat voor de eerste maal uitproberen, kijken hoe dat bevalt. Ik loop dan van Metz naar Angy-sur-Moselle en ga van daaruit met de trein weer terug naar Metz. Geen grote rugzak maar een kleintje met niet meer dan noodzakelijke dingen.
Verder valt er aan deze kant niets meer te melden.