In 2011, na de ontdekking dat ik al 30 jaar ziek bleek te zijn, besloot ik na een lang revalidatietraject dat ik een voettocht naar Rome ging maken. In 2012 was het zover en ging ik vol goede moed op stap. In Italië werd ik echter overvallen door de heetste zomer ooit en dat was, helaas, de reden om terug te gaan naar de andere kant van de Alpen. De poging om van Keulen naar huis te lopen, strandde vanwege een zware ontsteking aan beide hakken.
Het is nu 2013 en ik zal onder ogen moeten zien dat de kans dat ik ooit lopend Rome zal bereiken niet erg groot is. Om toch op eigen kracht in Rome aan te komen, ben ik van plan als niet-fietser op de fiets die kant op te gaan.
Ik sta open voor alle tips en trucs die mijn tocht tot een goed einde kunnen brengen, dus laat vooral een reactie achter.

dinsdag 6 december 2011

Teveel om over te schrijven

In mijn voorbereidingen op mijn tocht naar Rome kom ik de wereld aan zaken tegen waarover ik graag wil bloggen. Vervolgens kom ik terecht in een voor mij, helaas, vertrouwde cirkel. Mijn hoofd zit vol zaken die eruit moeten/willen, dat vreet energie waardoor ik geen puf op kan brengen om achter de pc te gaan zitten, waardoor mijn hoofd niet leegraakt enz, enz.
En laat ik de zaken die betrekking hebben op het dagelijks leven voor het gemak even buiten beschouwing.

Om mijn hoofd een beetje te ontlasten gooi ik hier dan maar even het rijtje eruit.
- Reageren op de reacties inzake route, afstanden en dergelijke. Daar valt een hoop over te zeggen.
- Mijn tweede paar wandelschoenen, vrijdag gekocht.
- Gewicht en uitrusting. Een truitje, een pyama, een sjaal en wat ondergoed bleek al meer dan een kilo te wegen en mijn toilettas haalde met gemak de 500gram. Ik denk dat 10 kilo echt wel het maximum is en dat is inclusief rugzak, slaapzak, 2 liter water, kaartmateriaal en eten.
- Hoe streng moet ik voor mezelf zijn. Het lijkt erop dat ik deze week misschien een etappe van het Pieterpad over moet slaan, terwijl ik volgende week met iemand de daaropvolgende etappe ga lopen. Help!, dan is het niet meer aaneengesloten. Terwijl ik met mijn verstand best kan bedenken dat de etappe die deze week blijft liggen altijd nog wel gelopen kan worden.
- Dat ik het enorm overweldigend vind (vooral in positieve zin) om vanuit een innerlijk voelen in actie te komen. Ik kan me niet herinneren dat ik zoiets eerder heb ervaren of gevoeld.
- Over de reacties van mensen als ze horen dat ik ALLEEN op pad ga.
- Dat ik mijn foto's via een website toegankelijk wil maken, maar wel gerubriceerd op etappe.
- Als alles goed gaat, ga ik komende maandag mijn eerste aankopen voor het traject na Aken doen. Spannend!!
- Ik wil een overzicht maken van de uitgaven die ik doe, zodat mensen een beeld krijgen wat een tocht als dit ongeveer kost.
- Trainen in het lopen met een rugzak
- Ik kan niet zonder vitamine B12-injecties. Als ik 4,5 maand op stap ga, zal ik mijzelf moeten injecteren. Het klaarmaken van de injectie is geen probleem maar ik vind het doodeng om met een zekere daadkracht die naald in mijn lichaam te duwen. En ik moet met mijn huisarts overleggen over de frequentie en een ander merk ampullen. De ampullen die ik nu heb, moeten in de koelkast bewaard worden en ik was niet van plan een koelkast op mijn rug mee te nemen.
- En alle overige praktische zaken die geregeld moeten worden. Opvang voor de chincillas, Man machtigen voor mijn rekening, het verplaatsen van jaarlijkse controles enz, enz.

Maar op dit moment ben ik alleen maar moe, heb ik meer last van mijn zenuwontsteking dan voordat de tandarts ernaar keek, heb ik het druk met het regelen van mijn verjaardag en hoop ik dat ik morgen de 5-de etappe van het Pieterpad kan lopen.

2 opmerkingen:

  1. is het gelukt met het lopen van de 5e etappe?

    houd moed, alles komt goed!!

    Berber

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als je langer achter elkaar loopt zal blijken het gemakkelijker wordt. Na drie dagen wil je gewoon steeds verder. En de rugzak is wel zwaar, maar niet zwaarder dan gisteren. Dit in tegenstelling tot de eerste dag.
    Misschien dat tegen de tijd dat je bij de Alpen bent ze best wel meevallen

    groet

    Jan G

    BeantwoordenVerwijderen