Hoewel ik er voor mijzelf nog steeds niet uit ben of ik tijdens mijn tocht nu wel of niet een pelgrim ben, heb ik wel een pelgrimspaspoort. In een pelgrimspaspoort verzamel je stempels en die stempels geven aan het einde van de tocht recht op een testemonium. Het testimonium is een oorkonde dat je de pelgrimstocht naar Rome (of Santiago) hebt volbracht. Daarnaast geeft het vaak recht op overnachtingsplekken bij kerken, kloosters en dergelijke. Het is een bewijs dat je bezig bent met een pelgrimstocht.
Ik zal heel eerlijk toegeven dat ik gemengde gevoelens heb met het idee van stempels verzamelen. Ik vrees dat ik wel zo in elkaar zit dat het verzamelen van stempels een doel op zich gaat worden. Aan de andere kant, zonder stempels geen oorkonde. Op dit moment kan ik nog niet bedenken of ik, als ik ooit in Rome aankom, die oorkonde wel of niet wil hebben. Dus toch maar verzamelen. En de voordelen van een goedkope slaapplaats is natuurlijk mooi meegenomen.
Daarom is mijn pelgrimspaspoort nu voorzien van de eerste stempel, opgehaald in Pieterburen, als bewijs dat daar op 13 november 2011 mijn tocht naar Rome is begonnen (toen ik begon had ik nog geen pelgrimspaspoort). En stiekem ben ik er toch best trots op.
Het herplannen van mijn tocht in dagetappes was toch ingewikkelder dan ik vorige week dacht. Daarom heb ik het idee van een dagplanning maar volledig losgelaten. Ik heb, zeker in het begin, boekjes met enorm veel overnachtingsmogelijkheden en ik bekijk per dag wat goed voelt om te doen. Makkelijker gezegd dan gedaan, zeker voor een regelneef als ik. Het enige risico wat ik loop is dat ik verder moet lopen dan in eerste instantie gepland of dat ik een taxi moet nemen. Ergere dingen kan ik me niet indenken en als dit het ergste is wat mij kan overkomen dan valt het best mee.
Prachtig dat Pelgrimspaspoort en helemaal leuk dat de eerste stempel er al instaat.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je zeker het testimonium toe!